After Reunion

با سلام

امیدوارم که از این روزهای بهاری بهترین استفاده را برده باشید. دوستان بالاخره گردهمایی صورت پذیرفت و از تمامی بچه هایی که تشریف آوردند بسیار تشکر می گردد. البته بسی جای تعجب داشت برخی از دوستان که در نظرات قبل خیلی تمایل به حضور داشتند تشریف نیاوردند و دوستان را از مصاحبت خود محروم ساختند . در عوض بعضی از دوستان که فقط چند ساعتی قبل از آن مطلع شده بودند حضور داشتند . بهرحال...بسیار خوشحال شدیم که جمع کوچکی از دوستان بعد از چند سال دور هم جمع شدند و انشاا...که خوش هم گذشته باشه. البته برای اولین بار کمی و کاستی خود را بهمراه داشت. امید است که در روزهای آتی شاهد حضور دوستان دیگر هم باشیم و دوستان برای بهتر شدن این جمع نظرات خود را اعلام کنند.شاد باشید. 

   

Reunion Time and Place

با سلام خدمت دوستان عزیز

با تشکر از تمامی دوستان که در این مدت همراه بودند. طبق وعده قرار بود که زمان و مکان دیدار دوستان مشخص بشه. وعده روز پنج شنبه 29 اردیبهشت 1390 ساعت 17 . مکان پارک پرواز واقع در سعادت آباد. به امید دیدار دوستان . شاد باشید. 

  

 

 

 

 

 

هفت سین عربی یا هفت شین ایرانی

سفره هفت شین 

با سلام به تمامی دوستان عزیز و تشکر از شرکت در نظرسنجی . به به از ایام آخر سال و نزدیکی نوروز باستانی ایرانیان عزیز. امیدوارم سال جدید برای تمامی بچه ها سالی همراه با موفقیت و پول و شهرت و کار و تحصیل و...باشه. اما در اینجا مطلبی حائز اهمیت بود که بعد از تحقیق مناسب دیدیم با نزدیکی سال نو خدمت دوستان عرضه کنیم. البته مطالب زیر درخصوص جشن باستانی ما ایرانیان می باشد که اسناد آن را می توانید از اوستا بیابید و  ببینید که سفره عید چطور چیده می شده است و چه بلایی بر سر این فرهنگ کهن ما آمده است. برای بر پایی نوروز باستانی باید ۷ شین را چید و گاتاها (می توانید به اوستا مراجعه فرمایید) را خواند. آئین نوروز باستانی در گذشته ها اینگونه بود .... ۱۹ روز را ایرانیان جشن می گرفتند.. ۱ : نوروز همگان که از ۱ تا ۵ فروردین ماه بود که مردم به دیدار همدیگر می رفتند بعد از آن به دیدار فرمانروایان و پادشاهان - ۲ : روز ۶  فروردین ماه بود که ابوریحان به آن نوروز بزرگ می گفت که خرداد روز و روز زایش اشو زرتشت که درود اهورا مزدا بر او باد می باشد ۳ : نوروز ویژگان که در این روز شاه به دیدن افراد و نزدیکان و سپاه می رود - ۴ : فروردین روز از فروردین ماه است که می شود روز ۱۹ فروردین ماه و برای بزرگداشت درگذشتگان جشن می گرفتند... اما با فرهنگ مزخرف اعراب همه زندگی ما شده گریه و زاری و تو سرو کله کوبیدن و ...نوروز را مثل یک ایرانی برگزار کنید نه مثل یک عرب...یادتون باشد ما ایرانیان قبل از اسلام یکتا پرست بودیم...شده مثل جریان ولنتاین که یکی دیگر از مباحث وارداتی به ایران است و معلوم نیست دقیقاْ از کدوم جهنم دره ای از قرون وسطای مسیحیان درآمده و اصلاْ چی بوده در حالی که روز ۲۹ بهمن روز سپندارمذگان روز مهر و محبت قبل از این روز کذایی وجود داشته که متاسفانه به این آیین اهمیتی داده نشده است. سفرهء هفت شین باستانی که متشکل از عناصر ۷ امشامسپدان­ بوده که عبارت بودند از ۶ فرشته از فروزه های اهورا مزدا که نگاهبان محیط زیستند و عبارتند از ۱ : پاسدار آسمان(وارونا) ۲ : پاسدار زمین ۳ : پایدا­ر آب(امر داد) ۴ : پاسدار گیاهان : خرداد ­ ۵ : پاسدار حیوان(درواسپ) ۶ : پاسدار انسان   ۷ : اهورا مزدا - اما هفت شین سفره عبارت بود از  ۱ :آب ۲ : آتش ۳ : آینه ۴ :آ ویشن  ۵ : شاخه های مورد(نوعی درخت که برگ آن را در عطاریها می فروشند) و سرو  ۶ : آجیل ۷ : انار-  اما این سروده های گاتا ها- یسنا- هات­ ۲۸ بند ۱ و ۲ می باشد که در زیر آمده که با معنی و اعراب صحیح می باشد که در خواندن سرود ها دچار اشتباه نشوید. امید است بتوانید سفره ء هفت شین باستانی و ایرانی خود را بعد از ۱۴۰۰ سال دوباره ایجاد کنید و به طریق اجدادی جشن نوروز را بر پا کنید : 

آوا نوشت اهورایی از اوستا و الواح میخی با ترجمه

این آوا نوشت متن میخی-  اوستایی است که  می تونید سر سفرهء هفت شین بخوانید :

آ.اُ.رَ.مَ.ز.د.آ.- و.َز.َرَ.کَ.-{(ترجمه : اهورا مزدای بزرگ) پایان آوا نوشت میخی و شروع خط اوستایی)}- اَهیا- یاسا- نِمَنکها- اوستانَ زَستو-  رَفِز رَهیا-  مَئی نُیِئوش - مَزدا - پَئوا ورویم -  سپِن تَهیا- اَشا - ویسپِنک - شیَی اُتَنا - وَنگهِئوش – خرَتوم - مَنَنگهو- یا – خشنِویشا - گِئوش چا- اوروانم.. - ترجمه (با نیایش و دستهای بر افراشته، ای مزدا، نخست یاری و پشتیبانیِ سپنتا مینو(نفسِ پاک) را در خواست می کنم که همه کارها و کردارم هماهنگ با اشا(راستی)باشد، بدانوسیله خرد  وُهومن و روانِ جهان را خشنود می کنی - (بند 2){- یِ –  واو –  مزدا -  اهورا -  پَئیری جَسائی -  وُهو – مَنَنکها - مَئی بیو – داوُئی - اَ هواو - اَست وَتَس چا - هیَت چا – مَنَنکهو - اَیَپ تا - اَ شات – هَچا – یائیش – رَپَنتو - دَئی دیت - خواترِ } ترجمه(بشود(آرزو می کنم) ای اهورا مزدا که با یاری وُهومن(نیک اندیشی)به تو نزدیک شوم -  به من کامیابی ها و پاداش هائی را که از راه اشا (راستی و حقیقت) بدست می آید در دوجهان مادی و معنوی ارزانی شود،که از آنها برای پشتیبانان تو خرمی و سر بلندی پدید آید)

برترین زبان جهان از نظر نوشتاری و گفتاری بر اساس تحقیقات بزرگترین زبانشناسان جهان که درکتاب(خط اوستایی نوشتهء فرهاد آرمین نژاد)آمده - بقدری در بین ایرانیان غریب افتاده که حتی در رسوم ایرانی هم الفاظ مسخره پر از ایراد عربی جای آن را گرفته...به حدی که کتب مقدس و بند های مقدسش در نزد ما مردم مسخره جلوه نموده...باشد که از بربریت و فخر کردن به عربها...به خود آئیم. شاید باشید.   

  

 

 

 

Reunion

سلامی به تمامی دوستان 

 

تو نظرات بچه ها بیشتر این موضوع به چشم می خوره که دورهم جمع بشیم. ما هم می خواستیم این کار رو انجام بدیم. در ابتدا گفتیم که از خود شما بپرسیم که چه زمانی٬ چطور و اینکه کجا دور هم جمع بشیم بهتره؟؟   

 شاد باشید.

نقل قول یکی از دوستان

سلام

به به از این روزهای زمستون که بالاخره یکم برامون برف فرستاد.یاد روزهای برفی دانشگاه بخیر که گاهی باعث لغو امتحانات می شد.

در یکی از نظرات پست قبلی اینطور بیان شد که اگر دوستان نظر، پیشنهادی و یا پست جدیدی می خواهند داشته باشند می توانند ایمیلی را در این خصوص ارسال کنند تا عین متن آنها در پست بعدی به نمایش گذاشته شود. یکی از دوستان عزیز بنام آقای نیما معمار درخواست پست جدیدی نمودند که متن ایشان عیناً نقل می شود :   

«سلام خوبیید؟! وقتی اس ام اس بازدید از این وب لاگ بدستم رسید فهمیدم هنوزم کسایی هستن که از رفقای قدیمیشون یاد می کنن! خیلی خوشحال شدم. شاید اون وقت تنها چیزی که می خواستم این بود که خودمو به اینترنت برسونم ولی نشد! تا شب که برگردم خونه تمام خاطرات کلاسها و استادا برام مرور شد. رفتم تو سایت دیدم بعضیها سر زدن ولی مطمئناً تعداد اس ام اس هایی که فرستاده شده باید خیلی بیشتر از اینا باشه. راستش این بی انصافی که نخواهیم اهمیت بدیم.تو دنیای متمدن پر از استرس حال حاضر که فقط از صبح تا شب در فکر این هستیم که چطور به برآورد نیازهامون بپردازیم واقعاً چه چیز برای آرامش و طراوت ذهن مفیده؟با تمام این مشکلاتی که ما آدما خواسته یا ناخواسته برای خودمون درست کردیم و یا اختیارمون توسط جامعه و دیگران برش خورده، یکی پیدا شده که ماها رو دور هم جمع کنه. مهم نیست که این شخص کیه؟ولی مهم اینه که شاید این دور هم جمع شدن سبب خیری بشه که مشکلات بعضی هامون حل بشه و باعث بشه از فشارهای عصبی روزانه برای مدتی دور شویم. همیشه یاد آوری از خاطرات گذشته باعث می شه که آدم سرمست بشه و در برخی از موارد این ارتباطات مجدد حتی باعث شده که راههای جدیدی برای از پیش رو برداشتن مشکلات برای انسان باز بشه. خود من در یکی از این ارتباطات که با یکی از همین بچه های دانشگاه بعد از چند سال برام پیش اومد تونستم یکی از اساسی ترین مشکلاتم را حل کنم و حتی باعث شد که ارتباط صمیمی تری پیدا کنیم و به شناختی متفاوت تر از شناخت دانشگاه نسبت بهم برسیم و از طرح ها و برنامه هایی که در آینده می تونیم با هم داشته باشیم بیشتر صحبت کنیم. میدونم شاید همگی ما تو طول روز اینقدر گرفتار باشیم که حتی وقت نداشته باشیم بخودمون فکر کنیم اما هیچ وقت یادمون نره که شایداین وب لاگ راهی باشه که بتونه ما رو از مشکلاتمون آزاد کنه و دریچه های بسیاری را پیش رویمان باز کنه که این چند صبا زندگی را با قدرت و امید بیشتر سپری کنیم. پس بی اهمیت نباشیم. خرد چراغ راهتان.» 

 

شاد باشید. منتظر نظرات شما

For More Information

با سلام و تشکر از حضور تمام عزیزانی که به وب سر زدند و با نظراتشان ما و دیگران را مستفیض نمودند و برای لحظاتی همگی ما را به گذشته نچندان دور بردند.

در ابتدا برای راه اندازی این وب با دو مشـکل روبرو شـدیم اول اینــکه چـــطور می توان بچه ها را برای بازدید از وب مطلع نمود و دوم اینکه چطور می توان این ارتباط و تبادل نظر را ادامه داد و حفظ نمود. البته مشکل دوم بستگی به این دارد که پس از اطلاع رسانی به همه، تمامی بچه ها همتی بکار گیرند و این ارتباط را حفظ نمایند.برای شروع با دوستان به این فکر افتادیم که از طریق ایمیل اطلاع رسـانی نمائیم و لـی مسـئله این بود که بـجز چند ایمیـل، ایمیـل دیگـــری از  بچـه ها نداشتـیـم!! و همــچنین ممکن بود همـین چنـد ایمیــلی را هــم کــه   می فرستادیم بدون پاسخ بماند. بدین دلیل که شاید برای مدتی ایمیل ها چک نشود و یا ممکن بود که اصلاً دیگر از آن ایمیل استفاده نشود.در وهله دوم به فکر اطلاع رسانی از طریق SMS (بقول آکادمی زبان فارسی پیام کوتاه) افتادیم که سریعترین و مطمئنترین راه برای اطلاع رسانی بود و شروع به جمع آوری شمارهها نمودیم. بعد از جستجو حدوداً 40 شماره را بدست آوردیم ولی زمانیکه شماره ها را لیست کردیم خیلی از آنها مشترک بود و بعضی هم عوض شده بود و متأسفانه فقط 28 شماره را توانستیم لیست کنیم . پس از ایجاد اولین پست برای تمامی این 28 شماره پیامی مبنی بر بازدید وب فرستادیم که در نظرات پست اول می توانید حضور و تعداد بچه ها را ملاحظه نمائید. البته ممکن است برخی هم سر زده باشند و نظری نگذاشته باشند. در اینجا از کسانی که به وب سر زدند  و همگی را خوشحال کردند تشکر می کنیم و احتمالاً کسانی هم بازدیدی نداشتند حتماً با مشکلی روبرو بوده اند که امیدواریم بزودی حل شود. البته بچه ها در نظراتشان ما را از حسن لطف خود مستفیض نمودند  و آرزوی بقا و ادامه آن را خواستار شدند.

برای حضور بیشتر بچه ها و اطلاع رسانی به تمامی آنها، پیشنهاد می شود که اگر هر کس شماره ای از دیگر دوستان دارد آن را به ایمیل وب که در قسمت بالای وب درج شده است ارسال نماید تا در لیست شماره ها قرار گرفته تا بتوان برای اطلاع رسانی از پست های جدید از طریق SMS بصورت یکجا برای همه پیامی ارسال گردد.

موضوع دوم، درخصوص جمع آوری ایمیل بچه ها می باشد. اگر هرکسی آدرس ایمیلی دارد می تواند آن را هم ذکر کند تا در لیست ایمیل ها قرار بگیرد تا در آینده بتوان یاهوگروپ یا گوگل گروپی تشکیل داد تا از آن طریق اطلاع رسانی و تبادل نظر سهلتر و بهتر گردد.

در انتها انتظار می رود اگر کسی با دیگر دوستان در ارتباط می باشد یا شماره ای از آنها دارد آنها را هم مطلع نماید تا شاید این جمع کوچک به جمعی بزرگتر تبدیل گردد و محفلی باشد برای یادآوری خاطرات و ارتباط بیشتر. انشاءا... با حضور پررنگتر و مداوم بچه ها بتوانیم محفلی حضوری با یکدیگر داشته باشیم. در ضمن اگر دوستان نظر و یا پیشنهادی و یا حتی متنی برای پست جدیدی دارند می توانند آن را اعلام نماید تا در وب درج گردد و به اطلاع همه دوستان رسانده شود. شاد باشید.

 

In Memory of Friends

سلام به تمامی دوستان

امیدواریم که تا این لحظه بسیاری از قله های موفقیت را فتح کرده باشید. این وب در حقیقت محلی برای پیـوند دوباره دانشــجویان زبــان٬ ورودی ۸۱ رودهــن٬می باشد. البته قابل ذکر است که در سال ۸۵ آقای نانکلی عزیز وب لاگی را در جهت تبادل نظر و ارتباط بیشتر برای بچه های این ورودی راه اندازی نمودند که متاسفانه به دلایلی در طول این مدت حضور بچه ها در این وب بسیار کم رنگ بوده بطوریکه حتی در دو سه سال گذشته بجز چند نظر٬دیگر خبری نه از پست نه از حضور بچه ها بوده و به صورت سوت و کور درآمده است. البته راه اندازی این وب در زمانی روی داد که اکثر بچه ها فارغ التحصیل شده بودند یا تعدادی معدودی از آنها ترم آخر را سپری می کردند(البته برخی از بچه ها این طومار افلاطونی را چند ترم بیشتر کش آوردند ) و بدرستی در این خصوص اطلاع رسانی نشده و اگر هم شده بودند متاسفانه گرفتاریهای روزمره زندگی به حدی آنها را گریبانگیر کرده است که حتی فکر کردن به چنین موضوعاتی از حیطه اندیشه شان خارج شده است. این پست برای شروع می باشد و انتظار می رود که دوستان پس از اطلاع رسانی در این وب حضور یافته و به تمامی بچه های دیگر اطلاع رسانی نموده تا بتوان از اوضاع و احوال یکدیگر٬ از شکستها و موفقیت های یکدیگر صحبت کرد. شاید دوباره نتوان بصورت حضوری در کنار یکدیگر حتی برای چند ساعت جمع شد اما می توان در این دنیا سایبری برای چند لحظه یادآور خاطرات چه خوب چه بد شد. بقول آقای دکتر ساداتی یادمون نره که ما روزی توی یک دانشگاه و گاهی در یک کلاس درس خوندیم و قشنگترین روزهامون تو رودهن داشتیم. پس خاطراتش رو زنده نگه داریم٬ دوری راهش٬ کلاسهای درسش٬ روزهای امتحانش٬ اساتیدش٬ سردی هوا٬ دوستان و خاطرات خوبش. 

درباره راه اندازی این محفل این مطلب ادا شود که برخی از دوستان که با یکدیگر گفتگو داشته و از احوال بچه های دیگر جویایی حال شده بودند٬ بیان داشته اند که ای کاش کسی بانی شود تا دوباره بچه ها را برای حتی زمانی کوتاه در کنار یکدیگر جمع کند. بعد از صحبت با چند تن از دوستان تصمیم به راه اندازی دوباره این وب شدیم(البته با اجازه دیگر عزیزان و پیشکسوتان) که شاید تجدید خاطرات شده و گفتگو در احوال یکدیگر شوقی برای عزیزان بهمراه داشته باشد و ملال خاطر را برای مدت زمانی کوتاه از صفحه ذهن مرتفع سازد. 

در انتها جا دارد از تمامی بچه هایی که گه گاهی در این خصوص یادآوری می کردند تشکر نموده و انتظار می رود دوستان با حضور به این وب و درج نظر٬ آماری از حضورشان در اینجا درج گردد و از تمامی دوستانی که به این وب سر زده انتظار می رود که دیگر عزیزان هم دوره را که به آنها دسترسی دارند مطلع سازند تا شاید این دوری فیزیکی دلیلی بر این نشده باشد که از اذهان یکدیگر دور شده باشیم. منتظر نظرات شما دوستان.